Είναι εκείνο το σημείο που πάντα επιστρέφεις στα δύσκολα. Είναι οι άνθρωποι που αγαπάς... εκείνοι οι λίγοι που στα 30 σου, έχουν απομέινει... το σημείο αναφοράς που αν το χάσεις νιώθεις χαμένος ο ίδιος.
Μετρημένα τα σημαντικά άτομα στην ζωή μου... μετρημένα ίσως ακόμα και στην παλάμη του ενός χεριού.
Νιώθω σαν πύργος jenga και εγώ τουβλάκι στην κορυφή... μετέωρη πάνω από δεκαδες κομμάτια στραβοβαλμένα έτοιμα να με ρίξουν, μια μικρή απροσεξία και θα σωριαστώ στο πάτωμα... θα σκορπίσω...
Είναι στιγμές στην ζωή μας που συναντάμε ανθρώπους ικανούς να αλλάξουν μια ολόκληρη κοσμοθεωρία μέσα μας... χωρίς να πουν ή να κάνουν κάτι ιδιαίτερο... απλά με την ισχυρή προσωπικότητα τους.
Νομίζω πως δεν μπορώ να χειριστώ εύκολα την απώλεια...
Fuku