Fuku Shooting: There is still hope...

Tuesday, October 23, 2012

There is still hope...

Newer Post Older Post Home

Ταξίδι στο παρελθόν

► 2020 (2)
- ► August (1)
- ► May (1)

► 2019 (4)
- ► November (1)
- ► September (1)
- ► May (1)
- ► January (1)

► 2018 (5)
- ► October (1)
- ► February (2)
- ► January (2)

► 2017 (15)
- ► December (3)
- ► November (2)
- ► October (1)
- ► September (1)
- ► April (8)

► 2016 (25)
- ► November (1)
- ► October (2)
- ► July (1)
- ► February (1)
- ► January (20)

► 2015 (3)
- ► September (3)

► 2014 (2)
- ► August (1)
- ► July (1)

▼ 2012 (16)
- ► December (1)
- ▼ October (2)
  - There is still hope...
  - Over the edge...
- ► July (1)
- ► April (1)
- ► March (3)
- ► February (5)
- ► January (3)

► 2011 (61)
- ► December (2)
- ► November (4)
- ► October (11)
- ► September (5)
- ► August (3)
- ► July (7)
- ► June (5)
- ► May (6)
- ► March (4)
- ► February (5)
- ► January (9)

Popular Posts

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΑΝΤΙΟ...

Ο κύριος Κυριάκος ήταν ένας από τους αγαπημένους φίλους του παππού... την μέρα που ο παππούς έφυγε ήταν εκεί για να τον αποχαιρετήσει... φε...
Λείπεις...

Χθες περπατήσαμε στα Ολυμπιακά ακίνητα... όλοι σε σκεφτόμασταν! ο καθένας για κάτι διαφορετικό... ο Δημήτρης για εκείνο το πικ νικ που μ...
ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ
Ν' αντέξω προσπαθώ...

"Ν' αντέξουμε, προσπαθούμε, κάθε τι που μας πονάει, παραιτούμενοι από το να το κατανοήσουμε. Επειδή δεν κατανοε...
Η ΑΠΩΛΕΙΑ...

την παραμονή της πρωτοχρονιάς έχασα ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο... ένα πρόσωπο που έκανε μεν το κύκλο της ζωής του αλλά άφησε πίσω του μό...
Το τατουαζ

Η σταθερά! Είναι εκείνο το σημείο που πάντα επιστρέφεις στα δύσκολα. Είναι οι άνθρωποι που αγαπάς. Εκείνοι οι λίγοι που στα 36 σου, έ...
Μούτι τα έκανα μαμά..

Μούτι τα έκανα μαμά...όπως θα έλεγες. 1 χρονο σχεδόν τωρα προσπαθώ να γεμίσω την ζωή μου με οτιδήποτε μπορεί να με κρατήσει μακριά απο την ...
ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ....

Τις προάλλες βρέθηκα στο πατρικό μου και μιας και είχα αρκετό χρόνο για να σπαταλίσω άρχισα να σκαλίζω τα συρτάρια του δωματίου μου και να ξ...
Μου λείπεις...

Ο πόνος λεει λιγοστεύει με κάθε μοιρασμένη λύπη και όμως εγώ δεν θέλω να μοιραστώ με κανέναν την λύπη μου για την απουσία σου. Μου λε...
Τα γενέθλια σου...

Σήμερα θα έκλεινες τα 67... θα σου αγοράζαμε την τούρτα, θα στην φέρναμε και εσύ θα γκρίνιαζες πάλι όπως πάντα οτι δεν θες να τα γιορτάσεις...