"Βρε Ευτυχία βάλε λίγο χρώμα στην ζωή σου", προφανώς το λέει γιατί φοράω πάντα μαύρα...
Το μαύρο για μένα δεν είναι απλά ένα χρώμα... είναι τρόπος ζωής... όσο καταθλιπτικό και αν ακούγεται αυτό σε πολλούς...
Κάπου είχα διαβάσει "Ποιός είπε ότι το μαύρο δεν είναι χρώμα? το μαύρο είναι όλα τα χρώματα μαζί!!!" και εγώ έτσι το βλέπω... μέσα σε χιλιάδες ασπρόμαυρα αντικείμενα και στιγμές εγώ ανακαλύπτω όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου...
Σε μια μελαγχολική μέρα όπως η χθεσινή τόσο μουντή και συννεφιασμένη εγώ απομόνωσα στο μυαλό μου μόνο χρώμα...
Χρώμα είναι το χαμόγελο του ανιψιού σου όταν σε κοιτάξει πονηρά....
χρώμα είναι μια ζεστή σουπίτσα σε μια κρύα και βροχερή βραδιά καθισμένη δίπλα σε κάποιον δικό σου....
χρώμα είναι να βλέπεις μια ταινία με κάποιον που δεν μοιράζεσαι συχνά τέτοιες στιγμές και σου λείπει....
χρώμα είναι να χουχουλίαζεις κάτω από το πάπλωμα και έξω να βρέχει....
χρώμα είναι η φωνή στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου που σου μιλάει ψιθυριστά μέσα στο σκοτάδι και σου λέει καληνύχτα...
Fuku