Friday, October 5, 2018

να προλάβεις...





Και εκεί που νομίζεις ότι τα έζησες όλα... εκεί που νομίζεις πως μπορείς να αντέξεις τα πάντα έρχεται μια στιγμή που χάνεις την γη κάτω απο τα πόδια σου.
Η σκιά του θανάτου είναι από της χειρότερες απειλές του μυαλού. Γιατί είναι εκείνο που δεν μπορείς να ελέγξεις, είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ανήμπορος, αδύναμος, μικρός και ασήμαντος.

Μετανιώνεις για τον θυμό που είχες για χρόνια με κάποιους ανθρώπους, μετανιώνεις για κουβέντες που είπες εν βρασμώ και δεν τις εννοούσες, μετανιώνεις ακόμα και για εκείνον τον γαμημένο τον χρόνο που δεν διέθεσες οταν έπρεπε σε κάτι που θεωρούσες πάντα δεδομένο στην ζωή σου.
Και τρέχεις! τρέχεις να προλάβεις να πεις σ'αγαπω! να προλάβεις να το δείξεις... να προλάβεις να ζήσεις μικρές χαζές στιγμές που αυριο μεθαύριο θα τις αναπολείς και θα κλαις.

 Ήξερες πάντα πως κάποια στιγμή θα συμβει... απλά σου φάνταζε τόσο μακρινή αυτή η στιγμή. Ομως ακόμα και τότε... ακόμα και στην σκέψη αυτή πάντα δάκριζες! Μάλλον δεν τα χες ποτέ καλα με τους αποχωρισμούς... πόσο μάλλον με αυτούς που είναι πιο οριστικοί και από το οριστικό για πάντα! Γιατί πως να το κάνουμε... αλλιώς είναι να φεύγεις ή να φεύγουν από επιλογή και αλλιώς γιατί κάποιος στο επιβάλλει.

Παγώνει το μυαλό σου! Αρνείται να δεχτεί την υποψία και μόνο πως μπορεί να έχει γυρίσει μια κλεψύθρα και πως ο χρόνος λιγοστεύει επικινδυνα. Μέσα στον πανικό σου προσπαθείς να βουλώσεις την τρύπα να σταματήσεις την άμμο από την πτώση της. Αρνείσαι να παραδόσεις τα όπλα σε μια μάχη που εκείνος ο ιδιος που σε έμαθε να πολεμάς είναι ανήμπορος πλέον να σε βοηθήσει.

Fuku

Wednesday, February 7, 2018

Η φυγή



Μεγάλο πράγμα η φυγή! πάντα θα φεύγεις απ'ότι αγαπάς... πάντα θα πληγώνεις οτι σε αγαπάει!
Θα το βάζεις πάντα στα πόδια... γιατί αυτό ειναι το μόνο που ξέρεις να κάνεις! ναι για σενα λέω!
για σένα που το φευγιό το χεις στο αίμα σου!
για 'σένα που τίποτα ποτέ δεν κατάφερε να σε δέσει... όχι γιατι δεν είχε ισχυρά δεσμά να σε κρατήσει αλλά γιατι είσαι αέρας και τον αέρα δεν μπορείς να τον κρατήσεις στα χέρια σου... πόσο μάλλον στην ζωή σου!

Για'σένα που επιλέγεις μόνος να ζεις... μόνος να υποφέρεις... μόνος να πορεύεσαι!
Για'σένα που δεν ήξερες ποτέ πως είναι το μαζί! Γιατί μεγάλωσες σε ένα τεράστιο χώρια!

Αγρίμι είσαι... αγρίμι μέσα στο κλουβί που ο ίδιος δημιούργησες... αγρίμι που άλλοτε τρώει το θήραμα του, εκείνο που οικειοθελώς μπήκε στο κλουβί... και άλλοτε ξεσκίζει την ίδια του την σάρκα για να μπορέσει να επιβιώσει!

Τυφλός... που έβγαλε μόνος τα μάτια του για να μην δει το ίδαλμα του στον καθρέφτη και τρομάξει!
Για να μην βλέπει το κακό που προκαλεί... οχι στους άλλους αλλά στον ιδιο του τον εαυτό!

Φύγε λοιπόν... κάνε την καινούργια σου αρχή όπως σ'αρέσει να την αποκαλείς! Βάφτισε όλα σου τα λάθη πείρα και προχώρα! Και ίσως άν κάποτε βρεις το κουράγιο και κοιτάξεις πίσω... ίσως να δεις όλα εκείνα που κατάστρεψες στο πέρασμα σου!

Fuku

Monday, February 5, 2018

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης



Πόσο σκληροί και κυνικοί γίνονται οι άνθρωποι όταν δεν έχουν πλεον τίποτε περισσότερο να πάρουν απο εσένα! Πόσο δήθεν ανώτεροι!
Σου λένε φτιάξε την ζωή σου... λες και ήταν χαλασμένη!
Σου λένε προχώρα μην ζεις στο παρελθόν... σε ενα παρελθόν που εκείνοι οι ίδιοι σε είχαν γονατίσει.

Και εσύ εκεί... να αναρωτιέσαι τι από όλα όσα βίωσες ήταν αληθινό?
Θύτης και θύμα ένα... δεμένοι με ένα περίεργο τρόπο! Σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης που το θύμα αδυνατεί να ζήσει μακριά απο τον θύτη του... που τρέφει συναισθήματα γι αυτον! Τον ιδιο άνθρωπο που μπορεί να τον βίαζε και να τον κακοποιούσε!

Και αναρωτιέσαι... πως γίνεται ο πιο αδύναμος να φαντάζει τοσο δυνατός στο τέλος?
πως γίνεται ο πιο δυνατός να λυγίζει τόσο, χάνοντας τον ίδιο του τον εαυτό!

Ο χρόνος γιατρεύει λένε... μα αν ο χρόνος είναι ο ίδιος η αρρώστια? ("Time heals all. But what if time itself is the disease?" ~Wings of Desire).

Fuku

Monday, January 29, 2018

Η αγάπη



Έβαλα τα ακουστικά... άνοιξα την μουσική και χάθηκα πάλι στις σκέψεις μου...
Καποιες φορές χαζεύω και αυτούς που ταξίδευουν μαζί μου σε αυτό το συντομο ταξίδι προς την δουλειά. Αναρωτιέμαι πολλές φορές κοιτάζοντας τους, είναι άραγε ευτυχισμένοι? εχουν οικογένειες? αγαπούν την δουλειά τους... χαζεύω τα πρόσωπα τους και προσπαθώ να καταλάβω τι σκέφτονται.
"να θυμηθώ να πληρώσω την ΔΕΗ" "έκλεισα άραγε το θερμοσίφωνα?" "τι να μαγειρέψω σήμερα?" "αχ τα χαπια μου δεν πήρα το πρωι" "με σκέφτεται άραγε?" "σήμερα θα ζητήσω αύξηση"
σκέφτομαι όλα εκείνα τα πιθανά που απασχολούν τους ανθρώπους στα νεκρά αυτα λεπτά μέσα στο λεωφορείο... σε εκείνα τα λεπτά που εισαι ακινητοποιημένος να κάνεις οτιδήποτε αλλό πέρα απο το να σκεφτείς.

Ένα μήνυμα ήρθε στον τύπο μπροστά μου! Θα ταν δεν θα ταν 30 χρονών.
Αποστολέας: "Αγαπη μου" 
Το βρήκα τοσο γλυκό! 

Νιώθω τόσο όμορφα όταν βλέπω γυρω μου ευτυχισμένους χαρούμενους και ερωτευμένους ανθρώπους.
Μεγαλώνοντας τοσο πιο επίπεδα γίνονται όλα... τόσο πιο αδιάφορα και φοβισμένα...
Δεν ερωτευόμαστε πια με την ιδια αθωότητα και αφέλεια...
Βλέπω γύρω μου ολοένα περισσότερους φοβισμένους ανθρώπους...να αγαπήσουν... να αγαπηθούν....
Το παρελθόν βαραίνει τόσο την σκέψη μας ... πολλές φορές και άθελα μας ακόμα.
Μα κυρίως βαραίνει την καρδιά μας!

Νιώθεις πια πως δεν μπορείς να δώσει καν απ'αυτό το λίγο που σου έχει απομείνει...
το ζυγιάζεις καλά... το μετράς με ακρίβεια... φτάνει? σε παίρνει?

Ομως δεν λειτουργεί έτσι η αγάπη! Δεν θα έπρεπε να λειτουργεί έτσι...δεν θα έπρεπε καν να περιέχει πρέπει! Μόνο θέλω! Μεγάλα ηχηρά θέλω!
Που δεν κουβαλάνε φοβους από το παρελθόν...
που δεν κινδυνεύουν από ανασφάλειες και ενοχικά σύνδρομα...

Τα θέλω μπορείς να τα κάνεις αγάπη! Τον φόβο όμως όχι!
Και είναι ύπουλο πράγμα ο φόβος... και οχι δεν λέω για τον φόβο που σου προκαλούν οι άλλοι... αλλά για τον φόβο που προκαλείς εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου.... για το αν θα είσαι αρκετός... για το αν έχεις αρκετή δύναμη... αν έχεις αρκετή υπομονή... τον φόβο για το αν αξίζεις  όχι να αγαπήσεις αλλά να αγαπηθείς!


Fuku




Tuesday, January 2, 2018

Put your own spin




Can't reinvent the wheel. But you can put your own spin on it.


 2018! Νέα αρχή.... νέος γύρος.... νέα όνειρα!!! 

Για το νέο έτος που ήρθε 
Θα ευχηθώ πρώτα υγεία! 
ναι ναι όσο κλισέ και αν ακουστεί. Υγεία! σε μένα και σε όσους αγαπώ! Κυρίως σε όσους αγαπώ!
Θα ευχηθώ ηρεμία
Ψυχική ηρεμία... να μπορώ να ξαπλώνω τα βράδια στο κρεβάτι μου και να μαι απαλλαγμένη από οποιαδήποτε αρνητική σκέψη.
Θα ευχηθώ ευτυχισμένες στιγμές
στιγμές ανάμεσα σε ανθρώπους που μ'αγαπούν, σε ανθρώπους διάφανους και καθαρούς, σε ανθρώπους που χαμογελούν και εκτιμούν όλα τα απλά και όμορφα.
Θα ευχηθώ αγάπη
οχι αγάπη τοξική και εγωιστική. Αγάπη ανόθευτη, ανιδιοτελής, αγάπη ήρεμη!
Και τέλος θα ευχηθώ δύναμη
ψυχική δύναμη να αντεξω ότι και αν έρθει.
δύναμη και ενέργεια να αντιμετωπίσω κάθε δυσκολία.

Fuku