Monday, February 5, 2018

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης



Πόσο σκληροί και κυνικοί γίνονται οι άνθρωποι όταν δεν έχουν πλεον τίποτε περισσότερο να πάρουν απο εσένα! Πόσο δήθεν ανώτεροι!
Σου λένε φτιάξε την ζωή σου... λες και ήταν χαλασμένη!
Σου λένε προχώρα μην ζεις στο παρελθόν... σε ενα παρελθόν που εκείνοι οι ίδιοι σε είχαν γονατίσει.

Και εσύ εκεί... να αναρωτιέσαι τι από όλα όσα βίωσες ήταν αληθινό?
Θύτης και θύμα ένα... δεμένοι με ένα περίεργο τρόπο! Σαν το σύνδρομο της Στοκχόλμης που το θύμα αδυνατεί να ζήσει μακριά απο τον θύτη του... που τρέφει συναισθήματα γι αυτον! Τον ιδιο άνθρωπο που μπορεί να τον βίαζε και να τον κακοποιούσε!

Και αναρωτιέσαι... πως γίνεται ο πιο αδύναμος να φαντάζει τοσο δυνατός στο τέλος?
πως γίνεται ο πιο δυνατός να λυγίζει τόσο, χάνοντας τον ίδιο του τον εαυτό!

Ο χρόνος γιατρεύει λένε... μα αν ο χρόνος είναι ο ίδιος η αρρώστια? ("Time heals all. But what if time itself is the disease?" ~Wings of Desire).

Fuku