Tuesday, January 17, 2012

ΑΚΟΜΑ...

ακόμα ζωγραφίζω στο αχνισμένο τζάμι του αυτοκινήτου.... και ας οδηγώ σαν τρελή.

ακομα κοιμάμαι αγκαλιά με το αρκουδάκι μου.... και ας κοιμάμαι πλέον σε διπλό κρεβάτι.

ακόμα αγοράζω στυλό με cartoon.... και ας γράφω πλέον με αυτά τις σημειώσεις της δουλειάς αντί για τα μαθηματά μου.

ακόμα βλέπω παιδικά τις Κυριακές τα πρωινά... και ας έχω ξενυχτίσει το προηγούμενο βράδυ πίνοντας με φίλους.

τι και αν περνάνε τα χρόνια... τι και αν μεγαλώνω ολόενα και περισσότερο... κάποια πράγματα, κάποιες συνήθειες δεν αλλάζουν ποτέ...

Fuku

Monday, January 9, 2012

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΘΕΣ


Μέσα σε κείνο το χάρτινο κουτί με τις παλιες φωτογραφίες... ξεπήδησαν ιστορίες... απ'αυτές που ο παππούς πάντα μας εξιστορούσε και εμείς καθόμασταν για ώρες και τον ακούγαμε...

για τα δύσκολα εκείνα χρόνια μετά την κατοχή...
για τον κόσμο που πέθαινε στους δρόμους από την πείνα...
για τον πρώτο του έρωτα...
για τα γλέντια στις αυλές...
για όλα αυτά που έμειναν στο χθες και τα θυμόταν με μια γλυκειά νοσταλγία...

Και τώρα? ποιος θα κρατήσει αυτές τις ιστορίες ζωντανές?
ποιος θα μας ζαλίζει εξιστορώντας τες ξανά και ξανά?



Μετα βίας θυμάμαι κάποιες... και κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν άκουγα ποτέ με παραπάνω προσοχή τα όσα έλεγε γιατί ήμουν πεπεισμένη πως τα είχα μάθει απέξω απο τις πολλές φορές που τα είχα ακούσει. Και όμως... ξαφνικά κενό! νιώθω πως μαζί με κείνον ξεθώριασαν και αυτές μαζί του... πως τις πήρε μαζί στο τελευταίο του ταξίδι.

Fuku

Tuesday, January 3, 2012

Η ΑΠΩΛΕΙΑ...

την παραμονή της πρωτοχρονιάς έχασα ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο...
ένα πρόσωπο που έκανε μεν το κύκλο της ζωής του αλλά άφησε πίσω του μόνο όμορφες αναμνήσεις σε όσους τον αγαπούσαν και τον ζούσαν...
είχα την τύχη και την ατυχία να μην γνωρίσω παππού και γιαγιά... τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που ζουν όλα τα άλλα παιδιά.


και λέω τύχη, γιατί την κενή θέση αυτή την συμπλήρωσαν 2 άλλοι άνθρωποι... δυο άνθρωποι που η αγκαλιά τους ήταν πάντα ανοιχτή για μενα και τις αδερφές μου...

παραμονή πρωτοχρονιάς δέκα λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος ο παππους μας έφυγε...
οι αναμνήσεις όμως έμειναν...
ο παππους όπως είπε και κάποιος απο εμάς... ηταν ο παλιός ο χρόνος που έφυγε... και εφυγε ήσυχα και όμορφα... όμως παρόλαυτα θριαμβευτικά με πυροτεχνήματα και καράβια να σφυράνε!
όπως ακριβώς θα το ήθελε και εκείνος...

εκείνο το πρωινό τράβηξα αυτην την φωτογραφία....

Fuku