ένα πρόσωπο που έκανε μεν το κύκλο της ζωής του αλλά άφησε πίσω του μόνο όμορφες αναμνήσεις σε όσους τον αγαπούσαν και τον ζούσαν...
είχα την τύχη και την ατυχία να μην γνωρίσω παππού και γιαγιά... τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που ζουν όλα τα άλλα παιδιά.
και λέω τύχη, γιατί την κενή θέση αυτή την συμπλήρωσαν 2 άλλοι άνθρωποι... δυο άνθρωποι που η αγκαλιά τους ήταν πάντα ανοιχτή για μενα και τις αδερφές μου...
παραμονή πρωτοχρονιάς δέκα λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος ο παππους μας έφυγε...
οι αναμνήσεις όμως έμειναν...
ο παππους όπως είπε και κάποιος απο εμάς... ηταν ο παλιός ο χρόνος που έφυγε... και εφυγε ήσυχα και όμορφα... όμως παρόλαυτα θριαμβευτικά με πυροτεχνήματα και καράβια να σφυράνε!
όπως ακριβώς θα το ήθελε και εκείνος...
εκείνο το πρωινό τράβηξα αυτην την φωτογραφία....
Fuku