...είναι αυτοί που βασανίζουν χρόνια την σκέψη σου... που κάθε που βραδιάζει τους αντιμετωπίζεις και κάθε πρωί τους θάβεις στην ρουτίνα της καθημερινότητας.
άλλοτε σε αφήνουν για λίγο να ξεκουραστείς και άλλοτε σε κυνηγούν για να παίξουν μαζί σου κρυφτό.
μέτρας ώς το 100 και ελπίζεις να ανοίξεις τα μάτια και να έχουν εξαφανιστεί! Λες και μπορούν να μείνουν για πάντα κρυμμένοι... Φυσικά και όχι!
Κάποια ανύποπτη στιγμή που θα έχεις στρέψει το βλέμμα και την σκέψη σου αλλού θα τρέξουν κατα πάνω σου και θα φωνάξουν φτου ξελεφτερία.
Εκείνοι ελευθερώνονται και εσύ φυλακίζεσαι... πάλι σε σκέψεις... σε φοβίες... σε αλήθειες που πονούν και δεν μπορείς να τις αποφύγεις...
Και τότε αλλάζουν οι ρόλοι. Πρέπει εσύ να κρυφτείς...
Όμως ως πότε θα κρύβεσαι? Όσο καλή κρυψώνα και αν κατάφερες να βρεις... το παιχνίδι πρέπει να τελειώσει... πρέπει να βρεις την ευκαιρία, να τρέξεις να φωνάξεις και εσύ με την σειρά σου φτου ξελεφτερία!
Μια ατέρμονη κατάσταση... ένας φαύλος κύκλος! Κυνηγός ή κυνηγημένος πάντα θα τρέχεις... πάντα θα κρύβεσαι!
Fuku