μετά την άνοδο έρχεται η πτώση? ή μήπως μετά την πτώση η άνοδος?
ιδού η απορία!!
πριν κάποιους μήνες ταξιδέψαμε στην Βαρσοβία της Πολωνίας.. πανέμορφη πόλη! τόσο που δεν πιστεύεις ότι έχει τόσο αναπτυχθεί μια χώρα που φάνταζε σχεδόν τριτοκοσμική στα αυτιά σου μέχρι τώρα...
πάρκα... τεράστια κτίρια... φθηνή ζωή... πολιτισμένοι άνθρωποι... τι άλλο θες...
πετάξαμε με ryanair... ότι σου λένε για τις low cost πτήσεις της είναι... ΑΛΗΘΕΙΑ! χαχαχα
μετά βίας χωράς στο κάθισμα και αισθάνεσαι και το παραμικρό κενό αέρος.
<< δυστυχώς όπως απογειώνεσαι έτσι και προσγειώνεσαι μιας και ο πιλότος ειναι ο ίδιος...>>
το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί συμβαίνει και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
όπως σε μια πτήση έτσι και στην ζωή... όσο απότομη είναι η απογείωση έτσι απότομη και η προσγείωση, σε οτιδήποτε απλά σε ταξιδεύει...
το καλό βέβαια είναι ότι έχεις κάποιο προορισμό και τα ταξίδια συνήθως έχουν όμορφους προορισμούς.
φτάνει βεβαια να μην ζεις με την ανάμνηση της πτήσης... ή να μην ήταν τόσο απότομη η προσγείωση που να σε πονά και η μέση χαχαχα! αλλά πόσο θα σε πονά μωρέ... ώρες? μέρες? άντε μήνες...
τον βρίζεις τον πιλότο... τον θυμάσαι με οργή σε κάθε κίνηση που πονά... αλλά τι σου φταίει και αυτός... μπορεί να ήταν άπειρος... μπορεί να ήταν το πρώτο του ταξίδι... μπορεί απλά και σαδιστής και να την βρίσκει να σε ταρακουνά....
Fuku