Monday, June 6, 2011

Peace...



Μπήκα στο μαγαζί... κατευθύνθηκα κατευθείαν στο stand με τις Momiji και έκατσα εκεί επι μία ώρα να διαλέξω την πιο όμορφη...
Αφηνα την μία και έπιανα την άλλη... σαν μικρό παιδί που τις θέλει όλες αλλά δεν έχει κάποιον να της ζητήσει... έτσι λοιπον έπρεπε μόνη μου να με επαναφέρω στην τάξη και να επιλέξω επιτέλους μια!
Διάλεξα αυτήν! Για τα χρώματα της που θυμίζουν καλοκαίρι... αλλά και για το όνομα της...
ίσως γιατι αυτό εκφράζει καλύτερα αυτό που νιώθω να αναζητώ αυτές τις μέρες...

Peace... δηλαδή ειρήνη...



...ίσως τελικά αυτό να αναζητούμε όλοι μας... να βρούμε την ηρεμία μέσα μας... να κάνουμε ειρήνη με τον εαυτό μας... και κατ επέκτασιν και με τους γύρω μας...

Αν "μας αγαπούσαμε" περισσότερο ίσως να μπορούσαμε να δώσουμε και περισσότερη αγάπη στους γύρω μας...

Το κακό είναι όταν μπαίνεις στο τρυπάκι να αγαπήσεις τον εαυτό σου μόνο μέσα από την αγάπη των άλλων... και αυτό ξαφνικά γίνεται ασυναίσθητη μανία και αυτοσκοπώς. Λάθος μέγα! Μέγιστο! Διότι οι άλλοι δεν θα είναι πάντα εκεί για σενα...και αυτό ίσως σε πληγώσει...ενώ δεν θα πρεπε... Γιατί οι άλλοι ποτέ δεν θα αγαπήσουν κάτι που εσύ ο ίδιος δεν αγαπας...

Το ένα φέρνει το άλλο... η ειρήνη φέρνει ηρεμία... η ηρεμία... αγάπη.... η αγάπη.... χαμόγελα... και πάει λέγοντας...